اومد نزدیکم..گفت میخوام باهات یکم حرف بزنم..میشه ؟
گفتم:آره..بشین..بگو :)
گفت میترسم مسخره به نظرت بیاد..بخندی. میشه فقط گوش کنی و حرف نزنی باهام..
گفتم آره..
گفت چند وقتیه دلم گرفته..نمی دونم چرا !؟ دوست دارم بفهمه ..درکم کنه ...!اما اون همیشه دنبال ساده ترین راهه ..درست الان که تحت فشارم... اونقدر مشغله داره که بتونه به راحتی گاهی فراموش کنه..که منم هستم ... 
گفتم :‌حتما درک میکنه....سخت نگیر.
گفت : میدونی مشکل چیه ؟ اون خیلی خودخواهه !خیلی..خیلی..خیلی...
گفتم : تو ناراحتی ..سخت میگیری ..احتمالا حساس شدی...شاید به خاطر این فشار ناخواسته و یا ناشناخته است..
گفت :‌هاله ..این فشار چیزیه که هر کسی میتونه به راحتی درکش کنه ... شاید نشه به زبون آوردش..اما میشه درکش کرد ..شرایط جدید..تا وقتی که عادت کنم...نگرانی از آینده و مبهم بودنش...کار..فکر...ترس از تنهایی و علاقه خیلی شدید...
گفت :میدونی..از شانس من...حالا که خیلی احتیاج دارم که بهم توجه کنه..اونقدر کار داره و سرش شولوغه و مهمون داره و سفر داره ..که دیگه ............... بازم مثل همه اون سالهایی که تنها بودم..باید تنهایی از پس این بغض لعنتی بر بیام..بازم ....
گفتم..من چیکار میتونم بکنم برات ؟؟میخوای برم تو تون وبلاگ لعنتی بنویسم ؟؟شاید دلت خنک شد ؟ هان ؟